نقاشی صنعتی: انواع و ویژگی ها

در محیط‌های صنعتی که سایش روزانه سطوح و قرار گرفتن در معرض عوامل فیزیکی و شیمیایی بیشتر است، انتخاب مناسب رنگ و پوشش‌های صنعتی یکی از جنبه‌های حیاتی هنگام انجام یک کار رنگ‌آمیزی یا رنگ‌آمیزی است که پایان، مقاومت و مدت زمان مطلوبی را ارائه می‌دهد. به موقع.

برای خرید رنگ ساختمانی می توانید با کارشناسان دلیناکو تماس حاصل نماید.

هنگام انتخاب یک نوع رنگ صنعتی یا دیگری، شرایط زیادی وجود دارد که باید آنها را در نظر بگیریم. به همین دلیل، در این محتوا بر ارائه اطلاعات ارزشمند به مشتری صنعتی در فرآیند تصمیم گیری آنها تمرکز خواهیم کرد . شناخت انواع رنگ ساختمانی ارزان موجود، ویژگی ها و روش های کاربرد آنها به ما کمک می کند تا مشکلات احتمالی را تشخیص داده و نیازهای کاربردی را بهتر راهنمایی کنیم.

نقاشی صنعتی چیست؟

از نظر فنی می توان گفت رنگ صنعتی محصولی است که به صورت مایع، خمیری یا پودری ارائه می شود و با روش مناسب بر روی سطح اعمال می شود، طی فرآیند پخت به لایه ای جامد، پلاستیکی و چسبنده تبدیل می شود که محافظت و محافظت می کند. یا به طور همزمان تزئین کنید.

با تمرکز بر حوزه صنعتی، می‌توانیم محصولاتی را که در فرآیندهای رنگ‌آمیزی، حفاظت و نگهداری سازه‌ها، ماشین‌آلات، کالاهای مصرفی و همچنین هر محصول مرتبط با یک بخش صنعتی خاص مداخله می‌کنند، به عنوان رنگ ساختمانی بی بو تعریف کنیم.

هدف از نقاشی صنعتی چیست؟

نقاشی صنعتی دو هدف اصلی دارد:

از یک طرف، برای محافظت از تکیه گاه های مختلف در برابر تجاوزاتی که ممکن است در معرض آنها قرار گیرند، اعم از فیزیکی (ضربه) و شیمیایی و محیطی (خوردگی، اقلیم شناسی و غیره).

از سوی دیگر، برای به دست آوردن یک پوشش بهینه، حتی افزایش ارزش افزوده آن، ظاهر زیبایی به قطعه داده شود.از آنجایی که این نکته آخر تا حدودی ذهنی تر است و ارزیابی آن دشوار است، ما بر روی اطلاعات یک سیستم نقاشی تمرکز خواهیم کرد که بسته به محیطی که در معرض آن قرار می گیرد عملکرد عالی را تضمین می کند. برای دستیابی به این اهداف، رنگ ساختمانی بدون بو اساسا از عناصر زیر تشکیل شده است:

عناصر تشکیل دهنده نقاشی صنعتی

رنگدانه ها:

عملکرد آن در درجه اول ایجاد رنگ و شفافیت به لایه رنگ است. آنها عموما مواد جامد به شکل پودر با گرانولومتری بسیار ریز هستند که از طریق یک روش آسیاب مناسب در حضور بایندر، به ذرات بنیادی تجزیه می شوند تا حداکثر بازده رنگ را به دست آورند .

ما می توانیم رنگدانه های مختلف را در موارد زیر طبقه بندی کنیم:

• رنگدانه های پوششی: بیشترین کاربرد را دارند. آنها به دلیل اثر ترکیبی ضریب شکست خود نسبت به بایندر، گرانولومتری و پدیده انعکاس نور که به لایه رنگ برخورد می کنند، مات می کنند.
• رنگدانه های ضد خوردگی: در پرایمرها یا اولین لایه های تماس مستقیم با فولاد استفاده می شود و از خوردگی از طریق غیرفعال سازی آندی یا کاتدی جریان الکتروشیمیایی تولید شده بر روی سطح فلز جلوگیری کرده و آن را مهار می کند.
• رنگدانه های اکستندر یا پرکننده ها: کدورت ندارند و به دلیل ضریب شکست کم رنگ ها به سختی روی رنگ تاثیر می گذارند. آنها عموما در پرایمرها و لایه های زیرین برای دستیابی به لایه های مات یا ساتن و برای ایفای نقش پرکننده در لایه رنگ استفاده می شوند. به عنوان مثال: کربنات کلسیم، تالک، میکا، کائولن و غیره.
• رنگدانه‌های خاص: برخی از رنگدانه‌های مورد استفاده در پوشش‌های صنعتی که به دلیل اختصاصی بودن در دسته‌های قبلی قابل طبقه‌بندی نیستند عبارتند از:
• رنگدانه های فلزی
• رنگدانه های مرواریدی
• رنگدانه های متورم
• رنگدانه های سمی

کلاسورها:

این جزء اصلی رنگ است که به آن امکان تشکیل یک لایه چسبنده پس از خشک شدن رنگ را می دهد. خواص مکانیکی و شیمیایی رنگ ساختمانی پایه آب به چسباننده ها و در نتیجه ظرفیت محافظتی آن بستگی دارد .

• از نظر فنی پلیمرهایی با وزن مولکولی کم یا متوسط ​​هستند که در اثر عمل اکسیژن هوا، گرما و … درجه پلیمریزاسیون آنها را افزایش می دهند تا کم و بیش پلاستیک و جامدات نامحلول شوند. چند نمونه از کلاسورها:
• رزین های آلکیدی
• رزین های اکریلیک.
• رزین های وینیل
• رزین های اپوکسی.
• رزین های پلی استر.
• رزین های پلی اورتان
• رزین های سلولزی
• رزین های لاستیک کلردار.
• و غیره.

حلال ها:

مأموریت حلال ها اساسا اجازه دادن به اعمال رنگ با روش انتخابی است و به آن قوام مناسب می بخشد زیرا به طور کلی، رنگ بدون حلال، فقط بر اساس رنگدانه و بایندر، ویسکوزیته بسیار بالایی دارد. یکی دیگر از ماموریت های آن تسهیل در ساخت رنگ و حفظ ثبات آن در ظرف است.

مواد افزودنی:

محصولات شیمیایی با عملکردی خاص هستند که برای دستیابی به اهداف مختلفی از جمله بهبود کیفیت محصول، ایجاد جلوه‌های ویژه، تسریع سفت شدن، ایجاد تیکسوتروپی، سایه‌اندازی و غیره به اجزای اصلی رنگ اضافه می‌شوند.

نمونه هایی از افزودنی های رنگ: عوامل مرطوب کننده، غلیظ کننده ها، عوامل مات کننده، عوامل خشک کننده، قارچ کش ها، نرم کننده ها و غیره.

ویژگی های رنگ صنعتی

هر نوع رنگ، صرف نظر از ترکیب، کاربرد یا عملکردی که باید انجام شود، می‌تواند با یک سری ویژگی‌های قابل اندازه‌گیری که برای کنترل آن، هم توسط سازنده و هم توسط کاربر، استفاده می‌شود، تعریف شود و بدانیم که آیا محصول موجود است یا خیر. شرایط خوب و مطابق با مشخصات.

در پوشش های صنعتی، این ویژگی ها را می توان با توجه به حالتی که رنگ در آن قرار دارد تقسیم کرد: رنگ مایع یا رنگ خشک.

دلیناکو تولید کننده رنگ پایه آب درجه یک و باکیفت در ایران است.

خواص رنگ مایع

از جمله ویژگی های اصلی قابل اندازه گیری رنگ مایع عبارتند از:

• پایداری: رنگ باید در ظرف خود ظاهری یکنواخت و بدون توده داشته باشد.
• ویسکوزیته: این یکی از بارزترین ویژگی های رنگ است و بر پایداری و کاربرد آن تأثیر می گذارد. این نشان دهنده قوام محصول است. دمای محیط بر ویسکوزیته رنگ تأثیر می گذارد.
• وزن یا چگالی خاص: وزن واحد را در حجم نشان می دهد. این یک واقعیت مهم است که باید در نظر گرفته شود زیرا برای محاسبه بازده استفاده می شود. وزن مخصوص بالا منجر به بازده کم می شود.
• ظرافت آسیاب: پراکندگی خوب رنگدانه و بایندر کیفیت رنگ را تضمین می‌کند و استفاده حداکثری از قدرت رنگ‌دهی رنگدانه‌ها را ممکن می‌سازد و کاربرد و تراز کردن رنگ را بهبود می‌بخشد. در استفاده از اسپری، فاکتوری است که باید در نظر گرفته شود زیرا ظرافت رنگ به قطر نازل بستگی دارد.
• محتوای جامد بر حسب وزن یا حجم: درصد کل رنگدانه و رنگ چسبنده است. این جنبه ای است که بر قیمت و کیفیت رنگ تأثیر می گذارد.
• عمر محصول: در رنگ های 2 جزئی، دانستن زمان استفاده از مخلوط پس از آماده سازی مهم است. از جمله عوامل دیگر به شرایط محیطی بستگی دارد.
• کاربرد : رنگ باید در شرایط خوبی باشد تا پس از تکان دادن اعمال شود. اگر حلال اضافه کنیم، مقدار آن باید برای دستیابی به ویسکوزیته مناسب، بدون کاهش بیش از حد مواد جامد، مناسب باشد.
• خشک کردن: در طول خشک شدن، به دلیل تبخیر حلال ها و واکنش های پلیمریزاسیون (خشک با لمس، خشک گرد و غبار، خشک کامل، خشک سخت) مراحل مختلفی انجام می شود.

خواص فیلم خشک

هنگامی که لایه رنگ خشک شد، یک سری از ویژگی های فیلم تشکیل شده را می توان تعیین و ارزیابی کرد. ضخامت رسوب شده به ترکیب رنگ (محتوای جامد) و روش استفاده بستگی دارد. هر رنگ باید با ضخامت توصیه شده توسط سازنده در برگه فنی آن اعمال شود.

شکل ظاهری : پس از خشک شدن رنگ، فیلم باید صاف، یکنواخت، رنگ و براق، بدون عیب رنگ سطحی باشد و چسبندگی خوبی بین لایه ها یا تکیه گاه ایجاد کند.

• خراش پذیری: مقاومت بیشتر یا کمتر رنگ در برابر خراشیدگی به سختی آن مربوط می شود. استفاده از درصدهای کمی از افزودنی های خاص می تواند این خاصیت را به میزان قابل توجهی افزایش دهد.
• مقاومت در برابر پاشش نمک (محیط های دریایی): این یک آزمایش تسریع شده (ساعت اندازه گیری شده) برای پیش بینی رفتار احتمالی رنگ در برابر خوردگی در شرایط حداکثر رطوبت است.
• براق – سطح می تواند براق، نیمه براق، ساتن یا مات باشد. در رنگ، درجه براقیت با نسبت رنگدانه به چسب، درجات پراکندگی، ضخامت لایه یا روش اجرا و خشک کردن تعیین می شود.
• چسبندگی: یکی از الزامات اصلی رنگ است، زیرا حفاظتی که انتظار می رود به دست آید به این ظرفیت بستگی دارد. از طریق آزمایش‌های مختلف، توانایی یک رنگ برای مقاومت در برابر جدا شدن از تکیه‌گاهی که در آن اعمال شده است بررسی می‌شود.
• مقاومت در برابر آب و هوا: یک ویژگی اساسی رنگ. این تأیید معمولاً در دستگاه های شبیه ساز آب و هوای مصنوعی انجام می شود که در آن چرخه های مختلف دما، رطوبت، تراکم، تابش فرابنفش و غیره قابل برنامه ریزی است.
• قدرت پوشش: اندازه گیری توانایی رنگ برای پوشاندن سطحی است که روی آن اعمال شده است. این به طور مستقیم با ضخامت لایه رسوب داده شده تعیین می شود.
• انعطاف پذیری: روش های مختلفی برای آزمایش انعطاف پذیری یک لایه رنگ خشک وجود دارد. در میان شناخته شده ترین، طراحی عمیق و خمش سنبه برجسته است .
• زرد شدن: این پدیده معمولا در رنگ‌های سفید یا رنگ‌های روشن که با رزین‌هایی که حاوی روغن‌های غیراشباع مانند آلکیدها هستند، رخ می‌دهد. عمدتا توسط واکنش های اکسیداسیون در طول خشک شدن یا با تخریب ناشی از قرار گرفتن مداوم سطح در معرض اشعه ماوراء بنفش تولید می شود.
• رنگ – رنگ یک جسم به نوع نوری که تحت آن مشاهده می شود بستگی دارد. برای داشتن اطلاعات دقیق رنگ می توانیم از ابزارهای مختلفی مانند اسپکتروفتومتر استفاده کنیم.
• مقاومت در برابر ضربه، خراش و سایش: یک سری آزمایش برای بررسی مقاومت و سختی رنگ در برابر ضربه های مکانیکی مختلف انجام می شود.
• سختی: دستگاه ها و آزمایش هایی برای بررسی سختی رنگ وجود دارد تا مقاومتی که لایه رنگ در برابر نفوذ آن مخالف است اندازه گیری شود.
• مقاومت در برابر دماهای شدید: سطوحی که در معرض دماهای شدید قرار دارند نیاز به انتخاب دقیق رنگ برای استفاده دارند، زیرا رنگدانه ها و چسب های نامناسب می توانند منجر به از بین رفتن چسبندگی، ترک خوردن، تغییر رنگ یا تخریب لایه شوند.

انواع رنگ صنعتی

طبقه بندی انواع رنگ ساختمانی و پوشش های صنعتی به صورت قطعی دشوار است، زیرا ممکن است بر اساس عواملی مانند ترکیب آنها، موقعیت آنها در سیستم تکمیل و یا حتی بسته به نحوه خشک شدن و سخت شدن پوشش، تفسیرهای متفاوتی وجود داشته باشد. رنگ پس از استفاده

بسته به موقعیت آن در سیستم تکمیل

برای اینکه یک رنگ صنعتی عملکردهای حفاظتی و تزئینی خود را انجام دهد، دانستن ویژگی های هر سیستم و فرآیند رنگ آمیزی ضروری است. ما می توانیم رنگ صنعتی را بر اساس موقعیت آن در لایه کاربرد طبقه بندی کنیم:

آغازگرها

آنها اولین لایه های رنگ هستند که در تماس مستقیم با بستر ، رنگدانه های قوی و با محتوای چسب کم هستند. ماموریت آن این است که به عنوان یک لنگر برای لایه های رنگ زیر عمل کند و از اکسید شدن روی سطوح فلزی از طریق رنگدانه های ضد خوردگی آن جلوگیری کند. انواع آستر برای نقاشی صنعتی.

 

لایه های میانی رنگ

این لایه ها معمولاً با هدف افزایش ضخامت سیستم رنگ به منظور جلوگیری از ایجاد چندین لایه پرداخت و در نتیجه کاهش هزینه های اعمال بر روی آستر اعمال می شوند. اجرا جلوگیری شود. نسبت رنگدانه بایندر کمتر از پرایمرها است اما بیشتر از رنگهای تکمیلی و تکمیلی است.

لایه‌های میانی با ضخامت بالا در حال حاضر به طور گسترده استفاده می‌شوند که با استفاده از آن‌ها فیلم‌هایی با ابعاد 100 یا 200 میکرون در هر پوشش به دست می‌آیند.

رنگ های تکمیلی

همانطور که از نام آن مشخص است، لایه هایی هستند که به عنوان آخرین لایه سیستم رنگ آمیزی ، چه روی آستر یا روی لایه میانی اعمال می شوند.

آنها با نسبت رنگدانه/بایندر کم فرموله می شوند تا به بهترین خواص نفوذپذیری و مقاومت دست یابند. آنها معمولاً رنگ های براق هستند ، اگرچه تقاضای فزاینده ای برای روکش های ساتن و مات در بازار وجود دارد.

کاربرد رنگ صنعتی در لوله آزمایش

لاک ها

آنها پوشش هایی هستند که از چسب و حلال تشکیل شده اند. لاک ها در رنگ آمیزی صنعتی دو هدف اصلی دارند: از یک سو زینت بخشیدن به قطعه رنگ شده و از سوی دیگر محافظت بیشتر از آن در برابر عوامل خارجی یا ضربه های مکانیکی.

انواع مختلفی دارد: لاک مصنوعی، لاک اکریلیک، لاک پلی اورتان، اثر براق، اثر مات و غیره.

بسته به ترکیب آن همچنین می توانیم رنگ های صنعتی را بر اساس ترکیب آن دسته بندی کنیم:

رنگ نیتروسلولزی

نیتروسلولز یکی از قدیمی ترین رزین های مورد استفاده در ساخت رنگ و لاک است. این نوع رنگ نقطه عطفی در توسعه رنگ صنعتی است ، به لطف به دست آوردن پوشش هایی که به راحتی اعمال می شوند، خشک شدن سریع و عملکرد بالا.

رنگ های نیتروسلولزی دارای یک سری ویژگی های خاص خود هستند که به آنها امکان می دهد در بسیاری از کاربردها مزایای بیشتری کسب کنند که از جمله آنها می توان به موارد زیر اشاره کرد:

• حلالیت گسترده در حلال های آلی.
• سازگاری با رزین ها و نرم کننده های مختلف
• فیلم های شفاف و بی رنگ.
• بی بو و غیر سمی.
• حذف سریع حلال ها در کاربرد و نگهداری کم حلال های باقیمانده.
• سریع خشک می شود.
• در دسترس بودن در ویسکوزیته های مختلف

نیتروسلولزها به رطوبت بسیار حساس هستند، به همین دلیل زمان خشک شدن بسیار مهم است و استفاده از حلال های مناسب، عموماً تبخیر آهسته، راحت است.

رنگ مصنوعی یا رنگ آلکیدی

به موازات توسعه صنعتی، توسعه سنتز شیمیایی کاربردی برای اهداف صنعتی نیز آغاز شد.

در میان تحقیقات متعددی که برای بهبود عملکرد رنگ‌های مبتنی بر روغن انجام شد، یک محصول مصنوعی ساخته شد که از واکنش یک اسید پلی بازیک مانند فتالیک با پلی الکلی مانند گلیسیرین به دست آمد که منجر به پلی استر شد.

این پلی استر را نمی توان خالص استفاده کرد زیرا بسیار سخت است. با اصلاح مولکول آن با یک روغن، محصولی با ویژگی های خاص طبقه بندی شده به عنوان رزین آلکیدی تولید شد .

تولید رنگ مصنوعی

نسبت گلیسیرو فتالیک پلی استر روغن و یا نوع روغن انتخاب شده به آن ویژگی های خاص خود را از نظر خشک شدن، سختی، کشسانی، حلالیت و غیره داده است. امکان فرموله کردن رزین های آلکیدی خاص برای استفاده معین از رنگ را فراهم می کند.

همچنین ممکن است برای شما جالب باشد: سیستم رنگ سنجی: چیست و چرا به آن نیاز دارید؟

این یک نوع رنگ صنعتی است که از اکسیژن برای تکمیل واکنش شیمیایی استفاده می کند و در نتیجه پایان های طولانی مدت را ارائه می دهد. خشک شدن این پوشش‌ها نسبت به سایر انواع رنگ بیشتر طول می‌کشد، زیرا برای اعمال مناسب، اکسیژن باید در سراسر لایه رنگ پخش شود.

رنگ اپوکسی (رنگ ساختمانی صادراتی ایران)

رنگ اپوکسی یکی از پرکاربردترین پوشش‌های صنعتی است که به دلیل خواص حفاظتی عالی در برابر خوردگی، ضربه یا سایش، عملکرد متعادلی را برای انواع مختلف پروژه‌های نقاشی صنعتی ارائه می‌دهد. همچنین زمان خشک شدن بسیار سریع را ارائه می دهد، بهره وری را افزایش می دهد و همچنین ظرفیت چسبندگی زیادی به مواد و سطوح مختلف (آهن، روی، آلومینیوم و غیره) دارد.

رنگ پلی اورتان

پوشش های پلی اورتان عموماً به صورت رنگ های 2 جزئی ارائه می شوند (پایه می تواند یک “پلیول” و کاتالیزور پلی ایزوسیانات باشد).

پس از مخلوط شدن، این اجزا واکنش نشان می دهند و پلیمری را تشکیل می دهند که منجر به تشکیل فیلمی می شود که ویژگی های زیبایی شناختی، فیزیکی و شیمیایی را با هم ترکیب می کند که با سایر پوشش های هوا خشک متفاوت است. آنها تمایل به محتوای جامد بالایی دارند، که اجازه می دهد تا یک فیلم ضخیم و بادوام ایجاد شود.

از جمله ویژگی های اصلی این نوع رنگ، مقاومت بالای آن در برابر خوردگی، سایش و دماهای شدید و از جمله به لطف افزودنی های ویژه ای است که در آن گنجانده شده است. همچنین تطبیق پذیری بالایی در کاربردهای مختلف صنعتی ارائه می دهد.

ما بین دو نوع رنگ پلی اورتان تفاوت قائل می شویم:

رنگ ساختمانی آنتی باکتریال اکریلیک: نوعی پوشش صنعتی مبتنی بر آب است که به تدریج در مصارف صنعتی برجستگی بیشتری پیدا می‌کند، اما همچنان از رنگ‌های اپوکسی یا آلکیدی فاصله دارد. حاوی مواد پخش کننده رنگدانه کم برای بهبود ظرفیت ضد خوردگی آن است.

رنگ پلی استر: آنها مقاومت بسیار خوبی در برابر آب و هوا در شرایط مختلف جوی ارائه می دهند، مانند: مناطق دریایی، مناطق با تابش خورشیدی زیاد، مناطق صنعتی با رطوبت بالا یا مناطقی که رسوب بقایای معلق در سطح رنگ شده به شدت تهاجمی است. برای سایدینگ آنها را می توان به عنوان مثال در بخش هایی مانند هوانوردی یا بخش دریایی به کار برد.

برای قیمت رنگ اکریلیک دیوار با کارشناسان دلیناکو در ارتباط باشید.

بسته به خشک شدن آن

در نهایت می‌توان رنگ‌های صنعتی را طبقه‌بندی کرد و آنها را از طریق خشک شدن و سفت شدن پس از اجرا متمایز کرد.

رنگ های خشک کننده تبخیری

در آنها، بایندر در طول فرآیند خشک شدن دچار تغییر نمی شود. رزین های سختی هستند که قبلا در حلال های مناسب حل شده و پس از تبخیر به حالت اولیه خود باز می گردند. این رزین ها دارای درجات پلیمریزاسیون متوسط ​​به بالا هستند تا به مقاومت خوبی دست یابند، بنابراین معمولا محلول هایی با ویسکوزیته بالا می دهند و بنابراین اگر با سایرین اصلاح نشوند، مقدار جامدات کمی دارند.

انواع رنگ ها بر اساس:

• رزین های نیتروسلولزی
• رزین های وینیل
• رزین های لاستیک کلر و سیکل شده.
• رزین های اکریلیک ترموپلاستیک.
• قیر و آسفالت.
• و غیره.
• رنگ های خشک کننده اکسیداتیو

در رنگ‌های صنعتی خشک‌ کننده اکسیداتیو، بایندرها با داشتن اسیدهای چرب در ساختارشان مشخص می‌شوند.

خشک کردن با جذب اکسیژن از هوا پس از تبخیر حلال ها انجام می شود. رزین ها در طی واکنش خشک شدن به ترکیبات با وزن مولکولی بالاتر با خواصی متفاوت از ترکیبات اولیه تبدیل می شوند و حلالیت خود را در حلال های خود از دست می دهند.

رنگ بر اساس:

• روغن های گیاهی (بزرک، چوب، کرچک کم آب و …).
• رزین های آلکیدی اصلاح شده با روغن های خشک کن.
• لاک های فنلی اصلاح شده با روغن (چوب، بذر کتان).

رنگ های پخته شده

در پوشش‌های صنعتی خشک‌کن، پلیمریزاسیون بایندر توسط گرمای خارجی ارائه شده در کوره‌های همرفت، مادون قرمز و غیره انجام می‌ شود. دمای خشک شدن با دستگاه های مخصوصی در قسمت های مختلف فر کنترل می شود که بر همگنی روکش و رنگ پوشش تاثیر می گذارد.

ترکیبی از دمای ایده‌آل و زمان خشک شدن صحیح، عمل آوری بهینه سطح را تضمین می‌کند و در عین حال نتیجه مناسبی را در خواص مکانیکی، شیمیایی و ظاهری رنگ تضمین می‌کند.

انواع رنگ های خشک کن کوره ای:

• رزین های آلکیدی ترکیب شده با آمین ها.
• رزین های اکریلیک گرما سخت.
• رزین های اپوکسی ترکیب شده با فنولیک یا آمینو.
• رزین های سیلیکونی
• رنگ های خشک کن واکنشی

در آنها، واکنش باید با یک جزء دوم به نام کاتالیزور، یا سخت کننده، که قبل از کاربرد آن اضافه شده است، انجام شود. این رنگ‌ها، اگرچه به زمان بیشتری برای سفت شدن کامل نیاز دارند، اما به لطف سطوح بالای اتصال عرضی که در واکنش این دو جزء به دست می‌آیند، خواص مشابه یا حتی برتری نسبت به خشک شدن بر اساس دما دارند.

پرمصرف ترین رنگ های خشک کن راکتیو یا دو جزئی عبارتند از:

• رزین های اپوکسی که با آمیدها یا پلی آمیدها کاتالیز می شوند.
• رزین های پلی استر کاتالیز شده ایزوسیانات.
• رزین های پلی استر کاتالیز شده با پراکسید.
• رزین های آلکیدی کاتالیز شده با اسید
• قطران و رزین اپوکسی یا پلی اورتان.