مواد شیمیایی ساختمانی عایق حرارتی و رطوبتی

برای ساختن یک ساختمان مقاوم و با کیفیت به مواد شیمیایی ساختمانی نیاز است. به یک معنا، محصولات ایجاد شده از ترکیب مهندسی عمران، مهندسی شیمی، متالورژی و مهندسی مواد، مواد شیمیایی ساختمان هستند. پاسخ به این سوال که مواد شیمیایی ساختمان چیست را می توانید در این مقاله که در مورد مواد شیمیایی ساختمان که عایق و عایق هستند تهیه کرده ایم، بیابید.
مواد شیمیایی ساختمانی جزء مهمی از صنایع شیمیایی هستند. در بخش ساخت و ساز که سهم بازار فزاینده ای در کشور ما دارد، کاربرد فراوانی دارد. استفاده گسترده از مواد شیمیایی ساختمان باعث افزایش کیفیت و دوام سازه ها می شود. با آگاهی صحیح از این بخش، استفاده از مواد شیمیایی ساختمانی همچنان رو به افزایش خواهد بود.

مواد شیمیایی ساختمانی چیست؟

مواد شیمیایی ساختمانی، همانطور که از نام آن پیداست، ترکیبات شیمیایی هستند که در فعالیت‌های ساختمانی استفاده می‌شوند و مناطق مورد استفاده را در داخل، خارج یا خارج از ساختمان پیدا می‌کنند. این ترکیبات متعلق به یک بخش تخصصی از صنایع شیمیایی است و می تواند در پروژه های ساختمانی موجود برای سرعت بخشیدن به کار یا پروژه های ساختمانی جدید برای ایجاد دوام و تقویت سازه ها استفاده شود.
مواد شیمیایی ساختمانی هزینه هر پروژه ساخت و ساز را 2 تا 5 درصد افزایش می دهد، اما مزایای آن همه کاره است. برخی از محصولات شیمیایی به حداقل رساندن میزان سیمان و آب مصرفی در ساخت و ساز کمک می کنند. این ترکیبات در کاربردهایی مانند اتصال عرضی یا تغییر فاز مایع به جامد خواص فیزیکی و شیمیایی می دهند. مواد شیمیایی ساختمانی برای تشویق بهبود عملکرد بتن با کیفیت بالا و بتن ضروری هستند. آنها همچنین عمر کارهای ساختمانی را افزایش می دهند و محافظت بیشتری در برابر خطرات زیست محیطی ایجاد می کنند. بر اساس کاربردهای نهایی، این ترکیبات را می توان به طور کلی به پنج دسته طبقه بندی کرد.
• مواد شیمیایی ساختمانی افزودنی بتن
• مواد شیمیایی ضد آب
• ترکیبات کفپوش
• محصولات تعمیر و توانبخشی
• مواد شیمیایی ساختمانی برای مصارف دیگر

هنگامی که این سؤال مطرح می شود که “مواد شیمیایی ساختمان چیست”، اولین نوع از مواد شیمیایی ساختمانی که به ذهن خطور می کند، مواد شیمیایی ساختمانی با بتن است. مواد شیمیایی ساختمانی افزودنی بتن یک مصالح ساختمانی غیرفلزی است که معمولا مورد استفاده قرار می گیرد و برای تولید بتن با مقدار معینی سنگ خرد شده، ماسه و آب مخلوط می شود. برای دستیابی به نتایج بهتر، کارایی بهتر، استحکام بیشتر و افزودنی های تکمیلی، افزودنی های سیمان یا ملات استفاده می شود. افزودنی های شیمیایی بلافاصله یا بلافاصله پس از مخلوط به مخلوط اضافه می شوند. از این نظر هم کاربردی است و هم مؤثر. کاربردهای اصلی مواد شیمیایی ساختمانی تقویت شده بتن عبارتند از:
• برای کاهش هزینه تولید بتن
• تغییر خواص بتن سخت شده
• اطمینان از کیفیت بتن در هنگام اختلاط، حمل، جاگذاری و عمل آوری
مواد شیمیایی ساختمانی تقویت شده بتن به تولید بتن با مقاومت بالا و بادوام مورد استفاده در طرح های پیچیده معماری کمک می کند. به بتن اجازه می دهد تا جریان داشته باشد، بنابراین زمان اجرا و سهولت استفاده را افزایش می دهد و از جدا شدن اجزای بتن جلوگیری می کند. این پاسخ صحیح به این سوال است که مواد شیمیایی ساختمانی که موضوع اصلی مقاله ما را تشکیل می دهند چیست. استفاده موفقیت آمیز از این گونه افزودنی ها منوط به استفاده از روش های دوز مناسب و بتن ریزی است. بیشتر افزودنی ها به صورت مایع آماده برای استفاده عرضه می شوند و در کارخانه یا محل کار به بتن اضافه می شوند. به طور معمول، افزودنی ها کمتر از 0.5 درصد جرم سیمان را حمل می کنند. تخمین زده می شود که 50 درصد از بتن تولید شده در هند امروزه حاوی یک یا چند نوع افزودنی است.
مواد شیمیایی ضد آب
این سوال که مواد شیمیایی ساختمان در فرآیند ساخت و ساز چیست، در مورد مواد شیمیایی عایق رطوبتی نیز مطرح می شود. در این مرحله، شما باید دقیق ترین مواد عایق رطوبتی را برای رفع نیاز خود انتخاب کنید. برای مصارف مختلف آب با مصرف نهایی با محصولاتی مانند کامپوزیت های مبتنی بر سیمان پلی پروپیلن، پلی اورتان الاستومری، بتن ضد آب، پلی اتیلن منبسط شده، درزگیرهای پلی سولفید، سیستم های پلی اورتان، مواد ضد آب و محصولاتی مانند درزگیرهای بوتیل و اکریلیک مناسب است.ترکیبات ضد آب را می توان در فرآیندهای مایع، جامد، دوغاب و دو جزئی، یعنی غوطه ور کردن یا پاشش یا پاشش کم فشار روی اشکال پوشش سطحی استفاده کرد. این محصولات می توانند بر پایه یورتان، آسفالت اصلاح شده، بر پایه خاک رس یا پلیمرهای لاستیکی باشند. اجزای ضد آب برای جلوگیری از نشت آب طراحی شده اند. این ترکیبات یا غشاها زمانی که خارج از یک سیستم پایه به کار می روند می توانند بسیار موثر باشند. دریافت پشتیبانی تخصصی در مورد بهترین مواد شیمیایی ساختمانی عایق رطوبتی و نحوه اعمال آن همیشه نتایج صحیحی را به همراه خواهد داشت.
ترکیبات کفپوش
در ساخت یک ساختمان می توان از مواد شیمیایی ساختمانی در تمامی فضاها از سقف تا کف استفاده کرد. این شامل ترکیبات کف است. بنابراین لازم است نگاهی به این سوال بیندازیم که مواد شیمیایی ساختمان تحت عنوان ترکیبات کفپوش چیست؟ ترکیبات کف که امروزه در ساخت و سازها مورد استفاده قرار می گیرند، عمدتا بر پایه اپوکسی و پلی اورتان هستند.
از ترکیبات کفپوش صنعتی برای رفع نیازهای مختلف صنعتی مانند سایش، اثر بار، حمله شیمیایی، نفوذ رطوبت، تقویت کف‌های آسیب دیده و بهبود زیبایی کف استفاده می‌شود. آنها همچنین برای ارائه ویژگی های خاص مانند مقاومت برشی، مقاومت ساکن، مقاومت در برابر آتش، خواص ضد باکتریایی استفاده می شوند.

محصولات تعمیر و تقویت
مواد شیمیایی ساختمانی نه تنها در ساخت و ساز از ابتدا بلکه در زمینه تعمیر و تقویت نیز ظاهر شده اند. تعمیر و بازسازی آرماتور یک بازار کشف نشده و توسعه نیافته است. با این وجود، این سوال که مواد شیمیایی ساختمانی چیست برای علاقه مندان به این رشته اهمیت پیدا می کند.
تقویت عبارت است از افزودن فناوری‌ها یا ویژگی‌های جدید به سیستم‌های قدیمی و بهبود ساختارهای کارآمد انرژی. آرماتور بازسازی اجزای ساختمان آسیب دیده است. این محصولات شامل ملات های تعمیری پایه سیمانی، سیستم های تعمیر کف بتنی، ملات های رزینی بر پایه پلی استر و اپوکسی، اپوکسی های حساس به رطوبت، افزودنی های ساختاری، چسب های مصنوعی، ضد زنگ و بازدارنده های خوردگی می باشد. روش های اصلی عبارتند از پوشش بتنی، پوشش فولادی و پوشش FRP. بناهای قدیمی و تاریخی را می توان با استفاده از این روش ها بازسازی کرد. در طول فرآیندهای نوسازی، این سوال مطرح می شود که مواد شیمیایی ساختمان چیست.
پاسخ به این سوال که مواد شیمیایی ساختمانی چیست را تحت عناوین مختلف بررسی کردیم. حال نگاهی خواهیم داشت به عنوان های فرعی که در این عناوین اصلی قرار ندارند. سایر حوزه‌های کاربردی که می‌توانند به این سؤال پاسخ دهند که مواد شیمیایی ساختمانی چیست، به سه بخش محصولات آب‌بندی، مواد نگهدارنده و رزین‌ها و ملات‌ها تقسیم می‌شوند.
محصولات آب بندی
درزگیرها یا ترکیبات پرکننده ترکیبات شیمیایی هستند که قادر به پاسخگویی به مواد شیمیایی ساختمانی هستند. از مواد آب‌بندی برای بستن درزهای انبساط، ترک‌ها، درزهای راه‌های بتنی و پر کردن شکاف‌های بین بتن استفاده می‌شود. چهار نوع درزگیر وجود دارد. اینها درزگیرهای پلی سولفید، درزگیرهای پلی اورتان، درزگیرهای سیلیکونی و درزگیرهای اکریلیک هستند. بیایید نگاهی دقیق‌تر به آنها بیندازیم تا پاسخی به مواد شیمیایی ساختمانی در دسته درزگیرها بیابیم.

درزگیرهای پلی سولفید: این محصولات بیشتر در ساختمان سازی استفاده می شوند: در بخش صنعتی به عنوان درز انبساط راه های بتنی، درزهای سازه ای و غیره رایج هستند. درزگیرهای پلی اورتان: برای کاربردهای باکیفیت در مکان های مرتفع استفاده می شود. انعطاف پذیری و قدرت پیوند مورد نیاز است.
درزگیرهای سیلیکونی: معمولا در مواردی که چسبندگی خوب لازم است استفاده می شود: آنها را می توان بین دو سطح مختلف مانند تثبیت شیشه به قاب فلزی استفاده کرد.
درزگیرهای اکریلیک: معمولا برای پر کردن ترک یا شکاف و امروزه برای کاربردهایی مانند آب بندی شکاف پنجره و درب استفاده می شود.

پوشش ها و رزین های محافظ

یکی دیگر از ترکیبات شیمیایی که هنگام تحقیق در مورد مواد شیمیایی ساختمانی مورد توجه قرار می گیرد، پوشش ها و رزین های محافظ هستند. پوشش های محافظ حاوی روکش های ضد آب با کارایی بالا و رزین های اپوکسی هستند. اینها رنگ‌ها یا پوشش‌هایی هستند که بیشتر بر ویژگی‌های محافظتی تأکید دارند تا ویژگی‌های زیبایی. آنها خاصیت چسبندگی، آب بندی و اتصال گرد و غبار عالی را ارائه می دهند. رایج ترین استفاده از پوشش های صنعتی برای کنترل خوردگی فولاد یا بتن است.
زمان بررسی آخرین موضوعی است که به این سؤال پاسخ می دهد که مواد شیمیایی ساختمانی چیست. اتصالات ترکیباتی هستند که برای ایجاد استحکام بیشتر برای پایه سازه های باربر استفاده می شوند. اتصالات بسته به کاربردها دارای مواد شیمیایی متفاوتی هستند که در زیر توضیح داده شده است:
ترکیبات پرکننده مفصل مایع مبتنی بر اپوکسی عمدتا به دیواره ها تزریق می شوند تا ترک ها و حفره های مویی را پر کنند و در نتیجه استحکام ساختار را افزایش دهند. ملات های پایه سیمانی برای افزودن استحکام بیشتر به شالوده های ماشین، صفحات پایه یا پیچ و مهره های لنگر برای ماشین آلات یا تجهیزات و سایر موارد استفاده می شود.
همچنین در تعمیر سازه های ساختمانی و در صنایع سنگین مانند فولاد، نیروگاه ها و بنادر کاربرد دارند. همچنین اتصالات مبتنی بر پلی استر برای لنگر انداختن و استحکام بخشیدن به پایه ها استفاده می شود که باید به آنها دسترسی داشت اما دارای یک منطقه قابل استفاده محدود است. در نهایت، ملات‌ها را می‌توان برای ویژگی‌های خاصی مانند تنظیم سریع، جریان آزاد، بیرون‌کشی و موارد دیگر با قرار دادن افزودنی‌های مختلف بر اساس نیاز کاربر ساخت.
عایق حرارتی مجموعه ای از مواد و تکنیک های نصب است که بر روی عناصر ساختمانی اعمال می شود که یک فضای مطبوع را از خارج یا از سایر فضاها جدا می کند تا انتقال حرارت بین آنها کاهش یابد. همچنین برای کاهش انتقال حرارت از لوله هایی که سیالات را در دماهای مختلف محیط انتقال می دهند، استفاده می شود. همچنین در مورد عمل و اثر عایق حرارتی اعمال می شود.

تلفات حرارتی از طریق پنجره ها و پل های حرارتی سازه و پرده ها

موقعیت‌های زیادی وجود دارد که در آن کاهش جریان گرما در جهت معین مطلوب است. رایج ترین مورد، عایق کاری ساختمان ها برای به حداقل رساندن تلفات حرارتی در زمستان و افزایش در تابستان است، اگرچه موارد بسیار دیگری مانند عایق کاری اتاق های سرد، لوله های توزیع مایعات سرد یا گرم، اجاق ها و دیگ ها و در همه موارد وجود دارد. وسایل، عناصر یا فضاهایی که در آنها از انرژی استفاده می شود و لازم است بازدهی در مصرف آن افزایش یابد.
عایق حرارتی اولین، ارزان ترین و موثرترین اقدام برای صرفه جویی در مصرف انرژی است.
عایق حرارتی
تمام مصالح ساختمانی عایق هستند، اما در این مورد از عایق های حرارتی خاصی استفاده می شود که با رسانایی حرارتی پایین مشخص می شوند .
آنها را می توان با توجه به ترکیب آنها به سه نوع ماده طبقه بندی کرد:
مواد معدنی. این شامل در هم تنیدگی رشته‌هایی از مواد سنگی است که پارچه‌ای را تشکیل می‌دهد که هوا را در حالت ساکن بین خود نگه می‌دارد و سطوح بالایی از محافظت در برابر گرما و صدا را ارائه می‌دهد. آنها بر روی سقف ها، نماها، کف، سقف های کاذب، پارتیشن ها، کانال های تهویه مطبوع، حفاظت از سازه ها، درها، پرده ها، محوطه های بیرونی و کف چه در ساخت و ساز و چه در صنعت قرار می گیرند. آنها مواد تخلخل باز هستند و دو نوع پشم معدنی وجود دارد: پشم شیشه و پشم سنگ. هر دو از مواد خام طبیعی می آیند (ماسه سیلیسی پشم شیشه و سنگ بازالت پشم سنگ را تشکیل می دهد).
تلفن های همراه: آنها موادی هستند که در سلول های بسته یا باز تشکیل می شوند، به طور کلی تخته های سفت یا انعطاف پذیر را تشکیل می دهند، اگرچه می توانند در محل با برآمدگی یا آبیاری نیز تشکیل شوند. خصوصیات آنها عبارتند از؛ چگالی کم ، ظرفیت گرمایش کم و مقاومت فشاری قابل قبول. بیشترین کاربرد پلی اورتان و پلی استایرن منبسط شده است.
گرانول: ذرات کوچکی از مواد معدنی هستند که به شکل های پیش ساخته یا به صورت شل استفاده می شوند، مانند پرلیت و ورمیکولیت .
ارگانیک: اینها مواد آلی آگلومره شده هستند که در میان آنها انواع مختلفی از ورق های چوب پنبه ای آگلومره شده خودنمایی می کنند.

انتخاب مواد عایق

انتخاب و درجه عایق بر اساس تعدادی از عوامل است:
اقلیم.
سهولت نصب؛ به عنوان مثال، برخی از مواد به دلیل دسترسی یا مسمومیت مسمومیت قابل تعمیر نیستند.
دوام؛ مقاومت در برابر فشار، رطوبت، تخریب.
هزینه؛ که معمولا به دوام و اثربخشی مربوط می شود.
حالت انتقال حرارت؛ عایق های حجیم در شرایط سرد که تلفات قابل توجهی رخ می دهد بیشترین کاربرد را دارد، اما در محیط های گرم که تابش خورشیدی منبع افزایش گرما است، کاربرد کمتری دارد. برعکس، موانع تشعشعی در اقلیم گرم نقش مهم تری دارند.
جهت سطح و جهت جریان گرما اثربخشی یک مانع تابشی را تعیین می کند . این مانع تابشی خواهد بود که برای متوقف کردن انتقال حرارت کم به یا از سطوح افقی بهترین کار را دارد.
تاثیرات زیست محیطی و پایداری
به طور معمول، ترکیبی از مواد برای دستیابی به یک راه حل بهینه برای یک ساختمان در طیف وسیعی از شرایط اقلیمی مورد نیاز است. همچنین برخی از محصولات هستند که انواع مختلف عایق را در یک محصول ترکیب می کنند.

مواد مورد استفاده برای عایق کاری

طیف وسیعی از مواد را می توان در ساخت و ساخت محصولات عایق استفاده کرد:
پلیمرهای مصنوعی: پلی استایرن ، پلی اتیلن ، پلی اورتان ، پلی ایزوسیانورات
پشم معدنی: فایبرگلاس ، پشم سنگ ، سرباره.
مواد معدنی: ورمیکولیت ، پرلیت .
مواد گیاهی طبیعی: عایق سلولزی ، چوب پنبه ، کنف ، پنبه ، کاه .
الیاف با منشاء حیوانی: پشم .
مواد طبیعی گیاهی: کاکل ذرت ، کاه پودر شده، تراشه های چوب، خاک اره ، پوست درخت سرخ چوب، فیبر صنوبر ، یا چوب بالسا .

سیستم های تجاری مورد استفاده برای عایق کاری

عایق را می توان به روش های مختلفی نصب کرد:
تخته ها: به عنوان مثال، فایبرگلاس، پشم معدنی، تخته ورمیکولیت لایه برداری شده، پلی استایرن منبسط شده (EPS) یا پلی استایرن اکسترود شده (XPS).
پتو: به عنوان مثال، فایبرگلاس
گرانول ها: به عنوان مثال، سلولز، ورمیکولیت، پرلیت، یا پلی استایرن منبسط شده (EPS).
فوم های اسپری: به عنوان مثال، پلی ایزوسیانورات، پلی اورتان.
پانل های سفت و سخت
گروه های ساختاریافته و ویژه.
در این زمان عایق بندی تخته رایج ترین است، اگرچه معمولا می تواند انتقال حرارت بیشتری را نسبت به گزینه های دیگر امکان پذیر کند. گزینه های دیگری وجود دارد که برای آب بندی کامل حفره های دیوار مناسب تر است. صفحات می توانند اتلاف گرما را از طریق دیوارها ، تیرها و سایر موارد به دلیل پل های حرارتی توسط رسانایی کاهش دهند.

عایق فوم پلی اورتان اسپری (SPUR)

عایق پلی اورتان این یک مخلوط دو جزئی است که در نوک یک تفنگ به هم نزدیک می شود و فومی را تشکیل می دهد که به داخل صفحات بتنی، در حفره های دیواری ناتمام، در مقابل قسمت داخلی سایدینگ، یا از طریق سوراخ های حفر شده در روکش سنگ گچی یا پانل در داخل پاشیده می شود. دیوار حفره یک دیوار تمام شده
مزایا
با باز کردن و بستن نشتی ها، جریان هوا را مسدود می کند. این می تواند به عنوان یک مانع بخار با درجه نفوذپذیری بالاتر یا موانع بخار ورقه های پلاستیکی عمل کند، در نتیجه تجمع رطوبت را کاهش می دهد که می تواند باعث رشد قالب شود . می توانید حفره ها را در دیوار تمام شده، در دیوارهای بدون ترک (در صورت نیاز با صفحات) پر کنید.
در فضاهای تنگ به خوبی کار می کند.
عایق صوتی بهتری را ارائه می دهد.
پس از پخت منبسط می شود و مقاومت عالی در برابر نفوذ هوا (بر خلاف صفحات و پتوها) ایجاد می کند. با اسپری مرطوب سلولزی قابل مقایسه است.
پایداری ساختاری را افزایش می دهد (برخلاف ذرات یا گرانول های سست، مشابه اسپری مرطوب سلولز).
می توان از آن در مکان هایی که دسترسی به مواد دانه ای وجود ندارد مانند بین تیرچه ها استفاده کرد. هنگامی که بین بریس ها استفاده می شود، اسپری های فوم حتی می توانند ناخن های بیرون زده در سطح زیرین غلاف را بپوشانند.
می توان آن را در مقادیر کم اعمال کرد.
فوم PUR باید با سیمان پاشیده شده محافظت شود تا مقاومت آن در برابر آتش افزایش یابد.
معایب

بسیاری از این اشکال عایق (به جز بتن فوم) مواد شیمیایی مضر را در هوا آزاد می کنند و کیفیت هوای داخل خانه را کاهش می دهند. گازهای مورد استفاده در انبساط برای سلامت انسان بسیار سمی هستند.
هزینه می تواند در مقایسه با عایق های سنتی (پشم شیشه یا پلی استایرن منبسط شده) بالا باشد. اکثر یا همه این فوم ها در هنگام سوزاندن بخارات سمی به جز پلی ایزوسیانورات آزاد می کنند.
بسته به کاربرد و کدهای ساختمانی، اکثر فوم ها به محافظت نیاز دارند، با مانعی مانند پارتیشن های سنگ گچی در داخل خانه. به عنوان مثال، امتیاز آتش 15 دقیقه.
اگرچه CFC ها دیگر مورد استفاده قرار نمی گیرند، بسیاری از HFC ها به عنوان عوامل دمنده استفاده می کنند. هر دو گازهای گلخانه ای قوی هستند و HCFC ها دارای پتانسیل تخریب لایه ازن هستند. HCFC ها در حال حاضر استفاده نمی شوند.
اکثر آنها مانند پلی اورتان و ایزوسیانات حاوی مواد شیمیایی خطرناکی مانند بنزن و تولوئن هستند. این یک خطر بالقوه و نگرانی برای محیط زیست در طول تولید، حمل و نقل، ساخت و نصب مواد خام است.

عایق های فوم از مواد پتروشیمی ساخته می شوند و می توانند برای کسانی که به دنبال کاهش استفاده از سوخت های فسیلی و نفت هستند، نگران کننده باشد.
مقاومت حرارتی با گذشت زمان اندکی کاهش می یابد، اگرچه پس از رسیدن به تعادل با محیط، تخریب R متوقف می شود. حتی پس از این فرآیند، مقدار R تثبیت شده بسیار زیاد است. اکثر فوم ها به محافظت در برابر نور خورشید و حلال ها نیاز دارند .بازیافت برخی از فوم ها در ساختمان های موجود به دلیل ساختار مواد شیمیایی و فرآیندهای موجود، دشوار است.